Veel artsen hebben hooguit drie van de vier soorten van gezondheid voor ogen, waardoor ze niet altijd de juiste medicijnen geven. Door een geheel holistisch mensbeeld kunnen artsen een betere diagnose stellen en hoeven de patiënten geen pillen te slikken die slechts oppervlakkig werken. En hoeven psychologen geen eindeloze sessies te boeken, waar hun cliënt toch niet beter van worden. Want als de oorzaak blijft bestaan, wordt de bron van de ziekte niet weggenomen.